Sen Ağlama...

Eve geldiğimde ablam sevdiğim yemeklerden yapmıştı. Öğrenmişti dediğine göre. Çok da güzeldi, bir de puding yapmıştı içinde piksüvit (babannem öyle der ve bence iyi de eder) vardı. Bir de börek vardı milföy hamurundandı (elinde açmadığı için bir burukluk sezdimdi kendisinde çaktırmadım) Eve gelmeden önce de Nesrin-lerdeydim. Onlar da iki kardeş kısır yapmışlar. (yemek programı gibiydi bugün, ama ben 'hhıımmmmm enfes enfes hayatımda yediğim ennn hhıımm ııhhmm' gibilerinden sahte sesler çıkarmadım). Onu da yedim, inşallah kilo almam, kısırın yanında da çay içtim, kola içmemeye söz verdik çünkü Semoşla birbirimize. Nesrin bir ara bana 18 yaşına bastığı doğumgünü videosunu izletti. Babannesini görünce ağladı, ben de ağladım, bu aralar herşeye ağlıyorum zaten. Yanımda da destekçim oluyor mutlaka. Geçen gün de Semoşla bizde kahvaltı ederken selvi boylum al yazmalıma denk geldik tv de. Onla da ağladık. Bize n'olluyosa:

-ühühü semoş sevgi neydi ? emek miydi?
- üüüüüğğ !!!
-getir çay koyiyim?
-koy anasını satiyim koy içelim.

Selvi boylumdan sonra tvde bir de kargonun şimdilerde yorumladığı sen ağlama şarkısı çıktı mı üstüne . Hadi bakalım. Ben küçükken bu şarkıyı söylerdim (hatta daha iyi yorumladığımı söylerler ahah). Bir alt katımızda hasta bir teyze vardı. İlkokula gidiyordum, okuldan her geldiğimde annem tutardı kolumdan (kadın hep çağırırdı beni annem de kırmazdı) kadının yanına götürürdü. Yatağının ucuna otururdum başlardım ince sesimle:

sen ağlaaaaaaaaaaaaamaa dayanamammm
ağlamaaaa gözz bebeğim sana kıyaamaaaaaammm
al yüreğimmmmmmmmm senin (burda da bazen teklerdim senin miydi benim miydi diye. beniiii seninn olsunnnnnnnn diye geçiş yapardım hemencik kimse anlamazdı ahah)
olsun yüreğin bende kalırsa yaşayamam...

Ben böyle söylerken o teyze hep ağlardı. Neden olduğunu anlamazdım. Çok geçmedi zaten vefat etti. Ben de baştan sona bir daha söylemedim sanırım bu şarkıyı. Ya da ben hatırlamıyorum. Şimdi söylesem mi? (acaba nasıl söylerim)
Saat geç oldu ama hem ablam da uyuyor. Yarın söylerim artık. (deneme bir ki...)
(iç ses: önce şu ödevlerini bitir neval yaa hala sarkı falan... sen ağlama, bilmem ne, onları anlatırsın hocana da artık!!!) Aaaa aslında iyi fikir:

-evet nevalcim naptın anlat?
-ben şarkı söylesem (belki vicdan yaparsınız hani bi ihtimal)
-efendim?
-ıhımm ıhımm sen ağlamaaaaaaaaa dayanamaaaaaaaaam...
-dosyan nerde kızımm?
-ağlamaaaaa gözzzz bebeğim sana kıyamamm al yüreğim beniii senin olsun yüreğin bende kalırsaaaa yaşayamammmm.