Pazartesi, Nisan 03, 2006

bu köşe yaz köşesi olsun

Evet bahar geldi. Çok mutluyum çünkü ben kışı pek sevmem. Hatta biz ailece kıştan pek hoşlanmayız. Evimizin ısıtma problemi var da. Hatta artık o bir problem değil. Bağışıklık kazandık sayılır. Şiddetli bir kışı daha bu evde geçirirsek, elektrikli soba falan da yakmayı gerek kalmayacak. Tabiki annem(şazi) herzamanki gibi buna da bir çare bulmuştu. Artık evde herkesin kocaman polarları vardı. Hepsi aynı kalıptan ama desenleri farklı. Kocamanlar ve hiç üşütmüyorlar. Eve gelen arkadaşlarımız da giysin diye yedeği bile var. Mesela bizim süperkahramanyalçın gelmişti geçenlerde(geçenlerde dediğim kışın) dışardan geldiği için ev ona hamam gibi geldi ilk saniyelerde. Biz de bu konuda uzman olduğumuz için hepbirlikte:
'üşürsüüüüüün' dedik. Korktu çocuk 'yok yok üşümem' diyiverdi. O sırada cereyan bekçisi, elinde polarla gezen kahraman -hatta pelerini de polar- bizim önümüzde kış boyu siper alan şazi-elinde kocaman poları var bu sırada ve kendisini göremiyoruz- kapıyı araladı ve bir öcü misali:
-insanın üstüne bi üşüme geliiiirrrr, anlamazsıııın!!! öööğğö!!!(yok artık)
diyerek Yalçın'ın üstünü bir çırpıda örttü.
Süperkahramanyalçın o günden sonra isminin başındaki ünvanını Şazi'yle paylaşmaya karar verdi. Çünkü belki hasta olacaktı, belki iğne olması gerekecekti, belki de süperkahramanlık görevini yerine getiremeyecek, yardıma muhtaçları kurtaramayacak hatta eskisi kadar iyi uçamayabilecekti. Her işte bir hayır vardır derler eskiden beri. Bir de yemeyenin malını yerler ama bunun konuyla ne alakası var şimdi ben de bilmiyorum. neyse...

...ama kar yağsın. Benim derdim kuru soğuklarla. Kar yağsın ki biz üç kız kardeş hiç görülmedik, hiç ayak basılmadık yerleri keşfedelim. annem bize yine polar diksin, bana beyaz, gaia'ya kırmızı, 2numaraya da turuncusundan bir palto diksin. Ben de kendime başka bir sarı atkı öriyim. Bu hep böyle devam etsin, varsın kış gelsin evimiz soğuk olsun hıhh...

2 yorum:

blues dedi ki...

şazinin meşhur buluşları çok yaşa sen emiii
nebiş ellerine sağlık keyiflendim doğrusu :)

ferhat can dedi ki...

kara çıkan ilk çocuk olmak bizim mahallede bir ayrıcalıktı. bak ne güzel şeyler hatırladım ardı ardına. teşekkürler..