'üşürsüüüüüün' dedik. Korktu çocuk 'yok yok üşümem' diyiverdi. O sırada cereyan bekçisi, elinde polarla gezen kahraman -hatta pelerini de polar- bizim önümüzde kış boyu siper alan şazi-elinde kocaman poları var bu sırada ve kendisini göremiyoruz- kapıyı araladı ve bir öcü misali:
-insanın üstüne bi üşüme geliiiirrrr, anlamazsıııın!!! öööğğö!!!(yok artık)
diyerek Yalçın'ın üstünü bir çırpıda örttü.
Süperkahramanyalçın o günden sonra isminin başındaki ünvanını Şazi'yle paylaşmaya karar verdi. Çünkü belki hasta olacaktı, belki iğne olması gerekecekti, belki de süperkahramanlık görevini yerine getiremeyecek, yardıma muhtaçları kurtaramayacak hatta eskisi kadar iyi uçamayabilecekti. Her işte bir hayır vardır derler eskiden beri. Bir de yemeyenin malını yerler ama bunun konuyla ne alakası var şimdi ben de bilmiyorum. neyse...

...ama kar yağsın. Benim derdim kuru soğuklarla. Kar yağsın ki biz üç kız kardeş hiç görülmedik, hiç ayak basılmadık yerleri keşfedelim. annem bize yine polar diksin, bana beyaz, gaia'ya kırmızı, 2numaraya da turuncusundan bir palto diksin. Ben de kendime başka bir sarı atkı öriyim. Bu hep böyle devam etsin, varsın kış gelsin evimiz soğuk olsun hıhh...

2 yorum:
şazinin meşhur buluşları çok yaşa sen emiii
nebiş ellerine sağlık keyiflendim doğrusu :)
kara çıkan ilk çocuk olmak bizim mahallede bir ayrıcalıktı. bak ne güzel şeyler hatırladım ardı ardına. teşekkürler..
Yorum Gönder