Cumartesi, Ocak 27, 2007

kardeşim esin'e çok da uzaklardan olmayan bir mektup

sevgili kardaşım esin. sabah 8 de gitmemen çok güzeldi. saati farketmeden uyumamız, geceden kurmamamız, bizi uyandıracak çıt sesinin bile olmaması, sabah, çok güzeldi. sen ders çalış, ben seni beklerim, elma yerim, gazete okurum, ekmek kızartırım, güleriz ulan. etkilendiğim bi'şeyi sana da okurum. sen ders çalış, çalış , çalış. çalışmak, çalışmak, çalışmakSA eğer hayatın anlamı, ben sana yardım ederim. iki bilinmeyenli denklemleri önce senden öğrenirim ve işte o zaman sana yardım edebilirim. sonra x'i bi'yerlere koyarız, yakışır. ve sevgili esin, sen giderken yağmur yağsın, sen inadına beyaz ol kar yağmasa da, o montunla. kar yağsın, o zaman sen sihir yap bana. karların önünde bedenini kaybetme numarasını. tıpkı babamın bulutlarla yaptığı gibi. seni seviyorum ve hep özlüyorum. vallahi kız!


sevgiler ben neval

1 yorum:

gaia dedi ki...

herkese mektup var bi' bana yok, neden?:)