konuş benimle vosvos

62 model bir vosvosumuz vardı.Çok kahrımızı çekmişti ihtiyar. Babamın onu evin önüne her getirişinde ya da içine tıklım tıkış bindiğimiz her gezi sonunda dile gelecekmiş gibi gerinirdi, birşeyler söylerdi belli ki. Canlı zannederdim onu.
Frene,aynalara,kornaya,göstergeye,farlara,sileceklere falan pek gereksinim duymuyordu babam. Allaha emanet gidiyorduk. Bir gün hiç unutmam sağ koltuk yoktu 15 gün falan...!!!
Dört kardeşiz biz.Önceden rahatça arkayı dörtleyebiliyorduk.Tabi zaman geçtikçe bizdeki eller ayaklar aldı başını gitti.Ben ve ablamlar neyse kardeşim arabaya giremez oldu. Daha biz kocaman adam olmadan önce bir keresinde vosvosa onbir kişi binmiştik...! neymiş efendim 'babam bizi denize götürsün' müş. Şöyle ki:
Arabayı kullanan babam olur, ön koltukta iki kişi, arkada dört kişi, dört kişi de kucaklara oturmuş ettimi onbir kişi. Vallahi nasıl olduğunu benim de aklım pek almıyor şimdilerde. Ama çocukların olma ihtimalini gözönünde bulundurduğumda evet diyorum neden olmasın?
Pek kilitlemezdi babam vosvosumuzu, zaten öyle bir sistemi de yoktu, bir gün sarhoşun biri açmış binmiş sabahlamış içinde, arabayı da almış götürmüş 300 metre ileriye stadın ortasına çekmiş.(nasıl götürdüğü konusunda hala bir fikrimiz yok, babam söylemiyor ama kesin anahtarı unutmuştu üzerinde) Sonra bulundu tabi,babam binip hiçbirşey olmamış gibi işe gitti...
Şimdilerde yeni bir arabamız var. Evet içinde ısınabiliyoruz kışın, babam yağmur yağdığında silecekleri çalıştırabiliyor, kornaya basıp yolda gezinen bir köpeği uyarabiliyor ya da bizim yerimize şarkı söyleyebiliyor bu araba. Ama konuş dediğimde bir hareket yok. Sen onca şeyi yap, bir konuşmayı becereme, olacak iş mi bu şimdi?
Hayallerim arasında doğru dürüst konuşabilen bir vosvos almak da var.

-kızım bak bunun motoru seni yolda bırakır.
-...
-hem çok ses çıkartıyo pır pır pır.
-...
-piyasada kalmadı bunlardan artık bulmak da zor.
-banane alıcam.
-iyi ne halin varsa gör.!
-...