Pazartesi, Ekim 23, 2006

yerli malı yurdun malı


İlkokulda elma olmuştum ben. Güşşah ablamla kocaman bi elma yapmıştık, iki elimde tutuyordum, sadece yüzüm gözüküyordu. Bi'de şey vardı, söylemem gereken:

amasya elmasıyım
meyvelerin başıyım
al kırmızı yanağım var
beni yersen kan yapar

Alkış sesleri, selam verip iniyorum sahneden.
Elma en sevdiğim meyvelerden biridir. O zaman da bana denk gelmesi bi'rastlantı mıydı? Bayram ya bugün, erken kalkamadım. Aklıma gelen ne varsa söyleyebilecek durumdayım. En güzel giysim de yok ki giyinip apartmanda kapı kapı dolaşayım. Barış Manço da yok zaten. Uykuluyken de çok sinirli oluyorum, özür dilerim Semoş, sesimi çok mu yükselttim?
Ama saat sekizde kalkmam gerektiği zamanlarda, bi'an saat 1 de kalkıcağımı zannetmem çok güzel.
-ya birde kalkıcam birde!
sonra yanılmam, has...servis...
O güzel kahvaltı ah o güzel kahvaltı, bitmesin, öptüm anne!

1 yorum:

ABİZER YEREBATAN dedi ki...

bayramın ilk gunu konulu yazın cıkmış sonunda:) burda bayram mayram takan yok, kimse baklava da acmıo, ben sekerpare yapcam, ama sekerler tatsız insaallah olur...
Servisi kaçırdın mı, bugun de mı calısıon? git de biraz el op, kuzum, para kazan:)