bi'şey diyim mi?

İki hafta oldu olmadı, otelde kalıyoruz ekiple beraber. Kilyosta... Hiçbir zaman tam tarih veremem olan biten şeylerle ilgili. Otele hangi tarihte girdiğimizi, çekimlerin tam olarak hangi tarihte başladığını bilmiyorum mesela. Sormam lazım. Bildiğim tek şey ise çekimlerin az kaldığı. Bi'de soğukların geldiği, soğukta çalışmak çok zor. Otele dönmek çok zor. Tıkılıp kalmak çok zor, para kazanmak çok zor, harcamak çok kolay. Telefon etmek ve mesajlara cevap vermek bi'yerden sonra çok zor. Hep aynı sarkıyı dinlemek zorunda olmak, aynı bakkalda durup zararlı şeyler almak, aynı yemeklerden yiyip kusucak gibi olmak, bazen sabah 5buçukta kalkmak, yapmak istemediğin şeyleri yapmak zorunda olmak çok zor. Laf anlatmak, ama aslında o anda tam anlamıyla anlatmak istememek çok zor. Birden durmak, konuşuyor gibi, gi-bi yap-mak çok zor. Ama hayat kolay. Mesela otelin önündeki balıkçıları hergün görmek çok kolay. Sevildiğini bilmek, rakı içmek, sıcak bi'duş aldıktan sonra üşümemek çok kolay. Yağmur yağdığında çalışmamak,uyumak, gülmek ve 4 kilo birden almak çok kolay... ve seni anlamaları, mutlaka ve mutlaka aralardan bi'yerden, iyiler tarafından, sol yakandaki sarı yıldız sayesinde kolayca seçilebilmen, elenmen, sevinmen, gol sevinci ... çok kolay.
Ben yine gidiyorum, Kilyosa, balıkçıların taaaaaa dibine. selam söyliyim mi?