Staja basladım, bir hafta falan oldu ama paranoyaklık feci bi boyut aldı. Her sabah servis alıyo beni ve ben her sabah servisi kaçırdığımı zannediyorum. Ne kadar erken çıksam da beni beklemeden gitceklermiş gibi geliyo, herkes sanki bana takmıs bünyelerinde beni barındırmamaya yemin etmişler. Allahım ya koca şirket işleri güçleri yok benle uğrasıcaklar. Aslında haklılar; zaman zaman yerlerine nasıl gecerim diye hain planlar kurarken buluyorum kendimi, hihihi.
Neyse biniyorum, serviste dört kişiyiz -yani oyleydik bir zamanlar- yerim falan belli, bi baktım benim koltuk dolmuş, bak baaaak, hainleeeeeerr, bozulduğumu belli etmiyorum ki planları suya düşsün, iyice gıcık olsunlar. Günaydın fln çekiyorum şöyle bi ortaya aramızda problem yok gibisinden, saf ayağına yatıyorum, çıt yok. Ya bunlar uyku sersemi ya insanlıktan nasibini almamış ya da hakkaten dediğim hersey doğru.(ben kesinlikle üçüncüden yanayım)
Neyse takmıyorum fazla, radyoda güzel bi frekans, şarkı tutuyorum ilk olarak, yol bitmesin istiyorum süper sahaneyim...
Günaydınlarıma karsılık vermeyen -ama her zaman inatla aynı seyi yapıcam- uykusunu her sabah alamamayı başaran bay şoför, heeeeyyy sana diyoruuum, götür beni benzin bitene kadar, parasını vericem, bi daha götür.
İstemeye istemeye iniyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder